Hank staat in het paarsgoude keukentje. Hij verwarmt boven het gasfornuis een ding. Kijkt er serieus bij. Het betreft een schoonmaakritueel van de espressomachine. Vreemde geluiden. Ik overpeins mijn vreemde familie.
Gisteravond belde mijn broer. Uiteraard spreekt hij nooit wat in mijn vociemail, dus bel ik hem netjes terug.
‘Wat is je e-mailadres?’
Ik spel het voor hem.
‘Ik ga je nu mailen, ok? Dan bel je mij weer terug!’
Klik.
Het mailtje is kort maar to the point. Ik bel hem weer.
Het gesprek wat volgt gaat in sneltempo. Hij bespreekt zijn interpratie van zijn geloof, een stuk van de bijbel, we hebben het even over hel en engeltjes en we steken over naar gedwongen afkicken waar hij steeds meer voorstander van is. En we maken een bocht naar de verwerking van de zelfmoord van zijn vriendin. Na twintig minuten hebben we alles weer in perspectief gekregen. En krijg ik tien minuten later weer een mailtje van hem. Dat ik het liefste zusje ben van de wereld.
Hank komt weer blij uit de keuken gestapt.
Koffie, liefje?
Lekker, liefje.