De eerste keer

“Stilte op de set! Klaar? En…actie!”
Het klatert op de marmeren vloer. Ik kijk er naar en bloos.
“Cut, cut…ok, iedereen vijf minuten pauze.”

Ik stap van de fluwelen bank, voorzichtig. Loop naar de kleedkamer, langs het decor, door de gordijnen. De vloer van de kamer is bezaaid met lege flessen wodka, cranberry sap, spuitbussen, donzen veertjes en glittertjes. Tussen de puinhoop plof ik op de stoel voor de kaptafel. Ik staar naar de spiegel. Neem een slokje van het halflege glas. Bitter. Klop, klop op de deur. Sanne steekt haar hoofd naar binnen. “Vergeet je niet te drinken van het water? Doen hè?” Ik knik, steek mijn duim op.

Sluit de ogen en denk aan de eerste keer. De eerste keer dat ik mijn veters leerde strikken. Ik was zo trots op mijn donkerblauwe leren schoentjes met rode neus. Stevige veters. Mijn grote zus zat op haar knieën voor mij en deed het voor. Ik probeerde het na te doen, met het puntje van mijn tong tussen mijn lippen.
De eerste keer dat ik leerde fietsen. Papa hield de fiets vast, ik schommelde wat heen en weer, op zoek naar het evenwicht. Geconcentreerd, geen flauw benul hebben van je omgeving. Het ging goed totdat ik erachter kwam dat papa mij al lang had losgelaten. Mooie blauwe plek en een snee waar helder rood bloed uitdroop. Kusje erop, traantjes drogen.
De eerste keer dat je van je eigen bloed proeft. Je ontmaagding. De eerste keer dat je ogen om zaad vragen. Een ex-vriendje dat zich ontpopt als een stalker. Inclusief hartstochtelijke brieven, besmeurd met konijnenkeutels.

Ik zucht, drink het glas helemaal leeg. Het zachte zeehondenbontje hangt scheef over mijn schouders. Ik fatsoeneer mijzelf, een wolkje poeder op mijn gezicht, de lippen hardroze gestift. Wandel op mijn gemak terug naar de set. Mijn tegenspeler ligt al klaar op de grond. Ik stap op de bank, benen wijd gespreid. Op zoek naar het evenwicht, handen in de zij. “Stilte op de set! Kit, deze keer mik je wel recht in zijn mond, hè? Hij knipoogt, ik knipoog terug. Voor alles een eerste keer.