Wraak!

Wat een onrecht! Wat een laffe streek! Wat smerig! Het is alsof je wakker wordt en een bloederig mes naast je op het nachtkastje ziet liggen en ineens realiseer je je dat het warme vocht wat je voelt niet de gevolgen van een natte droom zijn daar tussen je benen. Het is erger. Veel erger!

Hexx, roep een fatwa uit over deze laffe honden. De Schoonmaakploeg, maak je borst maar nat en vul een paar emmers met sop. Als wij klaar zij met deze grote klootzakken, de hufters, valt er heel wat schoon te maken. Vrienden, leg maar vast wat geld opzij zodat wij wat te eten kunnen kopen in de Thaise gevangenis, mochten ze ons oppakken na onze wraaklustige daad.

Hoe laf! In het holst van de nacht, als iedereen vredig ligt te slapen – na in slaap te zijn gedommeld door de rustgevende geluiden van mantrakwakende padden – er op uit trekken om de koning van de huisraad, het heiligdom van de reiziger, het juweel van de thuiswerker, ja, het middelpunt van het bestaan te stelen getuigt van zo’n ENORME minderwaardigheid, van zo’n minachting voor alles wat goed en mooi is, dat verdient straf.

Degene die dit geflikt heeft zal zijn straf niet kunnen ontlopen. Vervloekt is hij al, tot in de zevende generatie. Maar de dag dat wij hem te pakken krijgen zal voortaan bekend staan als Gerechtigheidsdag. De dag dat Het Kwade vernietigd werd door Hank en Kittekat, en opgeruimd werd door De Schoonmaakploeg.

We zullen hem krijgen, de onverlaat, al moeten we er voor naar Thailand of Cambodja, om maar eens iets willekeurigs te noemen. Onze wraak zal wreed doch rechtvaardig zijn.

Niemand steelt ongestraft Hanks Hangmat!