Valentinus en prinsesje Mossel

Prinsesje Mossel, de jongste zus van de fameuze Perzik, keek uit haar slaapkamerraam en zag dat de zon hoog aan de hemel stond. De stralen verwarmden haar rood gekrulde lokken. Met half dichtgeknepen ogen ontwaarde ze Valentinus in het prieeltje, beneden in de kasteeltuin. ‘Fucking Vee! Hé!’ Ze gilde best hard, in de hoop dat hij haar kon horen. De jongeman keek omhoog en toonde een middelvinger ter herkenning. Het prinsesje trok snel haar nieuwe Vivienne Westwood jurkje aan, kleurde haar lippen rood en poederde haar wangen roze. Ze nam haar witte Gucci zonnebril mee en sprong met twee voetjes tegelijk van de treden af, naar beneden. In de tuin aangekomen vermande ze zichzelf. Ze duwde Valentinus in de rug.
‘Vee, whatja doeing hier, man?’
Valentinus draaide zich om, lichtelijk verstoord.

‘Mo, ik ben bezig. Moet je niet shoppen ofzo?’
‘Chill een beetje, zeg. Ik heb gisteren al gewinkeld. Hoe vind je mijn nieuwe outfit, cool of wat?’ Ze draaide een rondje voor hem en maakte een zwierige buiging. Valentinus bekeek haar uitgebreid van top tot teennagel en floot bewonderend tussen zijn tanden. Waarna hij weer met een wazige blik naar de rode rozen staarde. Het prinsesje bloosde licht nu en droop af. Ze ging op de houten schommel zitten. Was de zwarte nagellak over de top? Stonk ze naar houtworm? Haar onderlip begon te trillen. Plots stond Valentinus voor haar, in zijn linkerhand een versgeplukte roos en in zijn rechterhand een microfoon. Hij schraapte zijn keel.

‘Mijn kleine rode prinses
Ik ontmoette je tijdens paardrijles
Samen buitelden we op de grond
Terwijl de paarden trappelden in het rond
Ik ging op je liggen ter bescherming
En vond je direct een lekker ding
Ik ben je valentijn voor vandaag
En hoop dat ik je behaag
Zoen me nou maar vol op de mond
Dan pak ik je vanachter bij je kleine kont.’

Zij vielen elkander in de armen en voosden nog lang en gelukkig.