De vellen vallen in vlokken van mijn neus. Mijn knalrode kokkerd. Hardstikke leuk, ontvoerd worden door je vrienden, vroeg de volgende ochtend uit een vliegtuig springen en vanaf iets minder vroeg in de ochtend bier drinken bij een keet naast een hangar. In de waddenzon. De kater is inmiddels verdwenen.
De mooie herinneringen zullen voor altijd blijven maar ik hoop toch echt dat die witte vleesbril op mijn rode kop van zeer tijdelijke aard zal blijken te zijn.
Zaterdag ga ik trouwen met de mooiste vrouw die er is. Ik wil er dan niet uitzien als een rode, schurftige pandabeer.
Al zou je een rood schurftigachtig pandabeer blijven. Ik word je vrouw. En dat blijf ik.
het wordt dus een ja.
en dat is maar goed ook. bij een nee verlaten de talrijke aanwezigen hoofdschuddend de zaal. Op naar de kroeg, waar half etmaal later de laatste morsige ex-bruiloftsgast vriendelijk doch dringend wordt verzocht de drankrekening ad € 1.524,83 te voldoen en het etablissement te verlaten. hij kijkt nauwelijks op. de kroeg wordt af en aan verlicht door het oranje zwaailicht van de straatvegers. de lijkbleke barkeeper schuift de bon nog iets verder onder de neus van de gast. die richt zich op en in een laatste krachtsinspanning geeft hij de barkeeper nog een peut op zijn bek. als eenmaal de deur dichtvalt loeien in de verte de sirenes.
overigens voorzie ik een bepaalde elementen in het bovenstaande verhaal ook bij een ja..
maakt u zich vooral geen zorgen. de ervaring leert dat de rekening met een redelijke motorbende in het huis geen enkel probleem is.
zelf dacht ik aan zo’n twee- à driehonderd brothers. kunt u daar rekening mee houden bij het inslaan van de sherry, hank?
Ach, dat is te verwaarlozen. We hadden er al rekening mee gehouden dat sommige mensen wat vrienden meenemen.
da’s heel attent van u. er zitten trouwens geen vegetariërs bij, dus wat dat betreft kunnen de brothers gewoon met de grote hoop me. ook parkeerruimte is tot nog toe geen enkel probleem geweest.
kortom, u kunt zich op uw gemak blijven prepareren op de grote dag zodat we het allemaal enorm naar onze zin gaan krijgen.
MEGA SPOILER ALERT!
“Ik word je vrouw. En dat blijf ik.”
‘Ach, dat is te verwaarlozen’.
*krijgt spontaan last van gordelroos*
Argh. Is het al zaterdag? Ik heb geen zin meer in woensdag, donderdag en vrijdag.
eerlijk gezegd komen die drie dagen ons wel goed uit. of, meer in het bijzonder: onze negers van de catering. want een smakelijke gestoomde negenmaands moeder (zie ook ons receptenboek voor de barbecue) heeft nu eenmaal ruim de tijd nodig.