Hank en Kittekat

Vreemd

Soms heb je van die dagen. Dan zie je van alles. Bijvoorbeeld een fietsende vleesboom. En hoor je rare geluiden. Van een man in de trein die zijn neus heel hard optrok. Het sloeg nergens op want er ging voldoende lucht doorheen. Het was niet alsof hij doorgesnoven, last van hooikoorts, de maandag na Dancevalley weer naar zijn werk moest onder het mom van hee, niets aan de hand. Maar deze dag is speciaal. Niet alleen door die rare mensen.

Vandaag zijn we precies een maand getrouwd. En dat is raar. Tijd is raar, houdt zich niet aan lineaire verhoudingen. Twee flessen witte wijn en veel overpeinzingen later kwamen we erachter dat we over vier weken Ralph gaan verstrooien. Ik verstrooi, Hank kijkt toe. Ik zal hem loslaten, bevrijden uit zijn zwarte urn, op de plank naast de klerenkast onder ons bed.

Ik zal hem loslaten en altijd bij mij houden. Bij ons.

  1. Nu je het zegt… gisteren kreeg ik bezoek van twee zeerovers (vrindjes van Gwendoline). Ze stormden het huis in en zaten binnen no time op zolder – op zoek naar de schat. Ik heb m’n pa nog op zolder staan. en ik hoop dat ze daar met hun takken vanaf zijn gebleven. *belt voor de zekerheid maar even naar huis om de zolder te laten checken*

  2. Ja, zo heeft iedere slaapkamer of zolder wel een urn staan! Ik zou me geen zorgen maken, boswachter. Die dingen zitten erg goed dichtgespijkerd.

  3. Hmm. Ik moet een crematieverklaring halen en dan gaan ze controleren of er daadwerkelijk as in zit en geen smokkelwaar. Zou dat met een rietje gebeuren?

  4. Dit doet me denken aan de keer dat ik mijn inmiddels ex voor het eerst meenam naar mijn stamcafe.
    Vinnie, een goede vriend van mij zat aan de bar met naast zich op de kruk een urn in een kartonnen doos.
    In de urn zat het as van zijn overleden vader, die hij net opgehaald had bij het crematorium. Alvorens naar huis te gaan met de urn maakte hij een pitstop bij het cafe om wat te drinken.

    Mijn ex keek al een beetje bevreemd naar Vinnie en de urn. En dat werd alleen nog maar erger toen ik vroeg aan Vinnie: zo heb je, je vader bij je?

    Waarop hij antwoordde: ja, we zitten gezellig samen een borrel te drinken, en hij gooide zo een borrel de kartonnen doos in.
    Mijn ex liep nu rood aan en kon het allemaal maar niet bevatten.
    Ik vroeg hem wat hij wilde drinken en bestelde drankjes voor mij, ex, vinnie en natuurlijk ook voor zijn vader. Die borrel werd wederom zo de kartonnen doos ingekieperd.
    Geloof dat mijn ex het toen echt niet meer had.
    Op de terugweg naar huis vroeg hij mij dan ook: doet hij dat wel vaker een borrel drinken met de urn van zijn vader?
    Geloof dat ik niet meer bijkwam, maar met een stalen gezicht antwoordde ik: ja, is daar iets raars aan dan?
    De man hoort er nog steeds bij hoor, ook al is hij dood.
    We zouden alleen maar beledigd zijn als dat de reden voor hem is om niet meer te komen drinken met ons.

    De relatie heeft daarna niet lang meer geduurd.