Hank en Kittekat

Shoppen

Soms heb je gewoon zin om iets te kopen gemaakt door een kinderarbeidslaafje. Waar anders dan de H&M? Eindeloos veel rekken volgestopt met gele en grijze truitjes, broeken, leggings, sixties jurken en spuuglelijke haarbandjes. Slecht afgewerkt maar dat kan je het slaafje niet kwalijk nemen.

Ik vergeet nog weleens dat ik echt een dikke buik heb. Zo stond ik vanmiddag met drie kledingstukken in het pashok met drie verschillende maten. Alles paste, wonderbaarlijk. Maar een ding was ook echt leuk en goedgekeurd door de commissie Kleren voor Kittekat. Fijne commissie. Terwijl ik door de regen naar de tram slenterde, al kauwend op een chocolade coockie van de V&D, dacht ik na over belangrijke zaken. Bijvoorbeeld waarom ik tulpen altijd schuin afsnijd. Heeft dit echt invloed op de houdbaarheid? En hoeveel rondjes rijdt een trambestuurder per dag, waarom voelt de Free Record Shop kelder aan het eind van de Kalverstraat aan als een seksshop en hoe komt Nick Hornsby erbij om een boek voor jongetjes van dertien te schrijven? Slam. Erg slecht boek, ook nog.

Sommige belangrijke zaken hebben geen vraagteken nodig. Hank en ik kochten aan het begin van de middag door het gelukkige toeval langs een babywinkel te lopen in een keer een Bugaboo kinderwagen en een maxi cosi. Ik vind ze allemaal lelijk, zeg ik, terwijl we de wagens systematisch scannen. Dit is toch de minst op een rollator lijkend apparaat. Ik duw tegen een Bugaboo. En licht, handig in het gebruik. De verkoper, een man op leeftijd, kijkt mij aan. Zal ik het demonstreren? Waarschijnlijk denkt hij dat we daarna snel zijn winkel verlaten om op martkplaats een soortgelijk ding tweedehands te kopen. Met een klik beweging maakt hij de wieg los van het onderstel. En dan draag je het zo onder je arm de trap op en hang je het onderstel dichtgeklapt – weer een zwierige voet en hand actie – beneden op in de gang. Mocht je in een echt Amsterdams smal huis wonen met veel trappen. Dit is eng. Hoe weet deze verkoper dat allemaal? Instemmend knikkend doen wij de verkoper een beetje na; houden het wiegje onder de arm vast en bewonderen de lichtheid ervan. Dan gaat de verkoper buitenboord door te laten zien dat je er ook mee op het strand kan joggen. Onze ogen vertroebelen. Hij plukt snel een maxi cosi met een fluweel paarse bloemetjes bekleding van de plank. Deze erbij doen? Met korting! Ik kir van ja. Voldaan verlaten we de babywinkel, onze eerste uk aankoop een feit.

  1. Dit verhaal toverde een dikke glimlach op mijn gezicht.

  2. Gefeliciteerd met jullie aankoop. Hebben jullie ook al een baarstoel?

  3. Dank, Jasper en Farquaad. En neen, wij hebben nog geen baarstoel. Ik hoop op een baarjaccuzi. Gevuld met champagne, lijkt me wel zo feestelijk.

  4. Ik ben gewoon op bed geboren. Niks mis mee.
    Alhoewel, nu ik er over denk, zo’n champagnegeboorte, je ken der niet vroegenoeg mee beginne, die drank.

  5. vergeet het chocolade-infuus niet: zit veel kalium in: goed bij bloedverlies en stimuleert endorfineproductie, wat nooit vervelend is

  6. Er is een Noors onderzoek geweest waarin aangetoond is dat zwangere vrouwen die dagelijks chocola aten, hun spruiten meer als relaxte wezens ervoeren dan vrouwen die dit niet dagelijks hebben gedaan. Ik bedoel maar.

  7. http://aqua-snezhok.livejournal.com/2838202.html#cutid1

    ik kwam deze tegen, ken maar 1 zwangere wijf (oops dame ), dacht dat je dit wel leuk zou vinden.

  8. Merci, worstje. Mooie foto’s!

  9. En voor de volgende spruiten moet je misschien zoiets gaan doen? ;-)
    http://bp0.blogger.com/_rOe69ShWz1I/Rr_niOVDqAI/AAAAAAAAAdY/ShI61krWYns/s1600-h/jolie_baby_carrier.jpg

  10. Handig!

  11. Ha, in een bad champagne wat een voortreffelijk idee: coma-bevallen!!