Een collega vroeg aan mij of ik soms ook naar het Rotterdamse Filmfestival ging. Ik antwoordde haar dat ik zo min mogelijk in deze stad wil zijn. Dus als het niet hoeft, dan ben ik er niet. Het floepte mijn mond uit. En viel een beetje vreemd. Beledigend voor de rasrotterdammer, dat begrijp ik. Een en ander zal recht moeten worden getrokken.
Rotterdam is groots in haar ruimte, gebouwen en mensen. De mentaliteit is nuchter, ongecompliceerd. De humor spreekt mij aan. Alle modetrends komen nergens zo goed tot hun recht als in de metro. Elke ochtend loopt het leger skinny jeans met het halve hiellaarsje en de blingschoudertas te paraderen op de perrons. De Calandlijn doet mij verlangen naar een zwarte zonnebril om achter te verdwijnen. Nonchalant kauwgomkauwend naar de graffiti op de grond staren, de blikken van passagiers die elkaar ontwijken, het uitwisselen van dope en de hiphop muziek geven een gevoel van verstedelijking. Cool. Hier vind je in de tram geen hooghartige studenten die alles al gezien denken te hebben.
Maar mijn lichaam en geest ontspant zodra ik na een werkdag weer in de trein stap en naar buiten staar. De wolken dartelen als schaapjes met een handicap over elkaar heen, de laatste zonnestraal kleurt de hemel dieproze en mijn gedachten zweven. De stationshal is blauw gekleurd door de politie. Waarom, vraag ik aan een pukkelagent. Omdat deze jongemensen – wijst naar een kleine groep pubers met hanekammen en slechtzittende kledingstukken – menen recht te hebben op een mening en dat willen ze verkondigen, verklaart hij mysterieus. Ik loop door, snuif de lucht op en stap met vrolijk gemutste toeristen in de tram.
Amsterdam, mijn thuis.
Het is maar goed dat ik geen pabostudent ben, trouwens. Hoewel het is te beargumenteren dat lichaam en geest als een object geien kan worden. Lichaam en geest ontspant. Mijn toestenbord z weigert af en toe dienst. Ook dat nog!
Hier dan een reactie van een rasrotterdammer. Je hebt Rotterdam mooi omschreven.. tis gewoon een teringzooi…hahaha…
Wat ik zo mooi vind aan Amsterdam is dat het bruist. Dat begint al zo gauw je het Centraal station uitkomt. Maar het enige waar ik dus totaal geen logica in vind zitten zijn de tramhaltes, die staan voor mijn gevoel kriskras door elkaar…
Tekende jij die schattige beer? Zo ja, stuur je die eens naar de speeltuin van Stoerke? Zoo mooi!
Wat de R’dam-A’dam discussie betreft, daar kan ik me niet mee moeien. Ik hou wel van de Kuip. Vooral als Bruce er met z’n E-Street Band een feestje brouwt! Meer heb ik nog niet gezien van Rotjeknor.
Dat beertje heb ik schaamteloos geript van het internet, volgns mij ergens op deze site: http://www.notcot.org/
Die tramhaltes, ik weet het. Totaal onlogisch!
Maar je wordt er tenminste niet door overreden zoals in Rotterdam. Verder fijne stad hoor, om te bezoeken.