Zwangere vrouwen stralen. Dat hoor en lees je dan. Ik kan dat nu verklaren.
Ten eerste verdwijnen alle grote talgknooppunten in het gezicht. Dit heeft een frisse teint tot gevolg. Wat straal je! betekent in feite wat fijn dat die grote terugkerende pukkel op je kin er niet meer is. Ten tweede verandert er nog iets op je hoofd. Het haar lijkt dikker te worden en te vermeerderen. Plots beschik je over een weelderige bos. Nooit meer extensions, verzucht de zwangere vrouw terwijl ze blij haar spiegelbeeld bekijkt in de winkelruit. Naast het gegeven dat je rondloopt als een reclamezuil voor alle huid- en haarproducten, moet er sprake zijn van de aanmaak van stoffen die ervoor zorgen dat je afwezig bent. Afwezig op een geheimzinnige manier. Soms speelt er een verdwaalde glimlach om de mond. Vaak lichten de ogen onwillekeurig op. Ik denk dat het te maken heeft met de roze wolk cocktail bestaande uit een mix van dromen en hormonen. Vaag dus. Overal spullen laten liggen, sleutels in sloten laten, verstand op nul en een continu fijn dromerig gevoel van wie maakt mij wat nou niemand wat een lief klein bloemetje zie ik daar en oh kijk een poesje ik wil je aaien.
Ideaal, hoor.
Het dromerige herken ik wel. Maar aan de andere kant liep mevrouw snor hier de afgelopen week regelmatig zo wit als een doek rond, er was weinig stralends aan. Niet dat ik dat aan haar durf te vertellen overigens, zwangere vrouwen zijn nogal assertief heb ik ontdekt.
Ik denk dat het stralen ook ophoudt als je een bepaald volume aan vruchtwater hebt bereikt.
w00t! ook een klein zo(u/e)t snorretje in aantocht! feli!
Bij een stralende zwangerschap denk ik ook aan vomerende vrouwen die de eerste drie maanden ’s ochtends niet te benaderen zijn. Of de gehele negen maanden indien men pech heeft.
En bloemetjes zijn per definitie lief.