Het konijntje of de hond

Gekleed in mijn zwarte trainingsbroek, gympies, grijs t-shirt en rood vestje voelde ik de Madonna en Gwyneth Paltrow in mij opwellen: helemaal gereed voor een les in zwangerschapsyoga. Speciaal voor gevallen zoals ik die niet de tijd hebben kunnen vinden om zich te verdiepen in de eeuwenoude oosterse ademhalingstechnieken en ingewikkelde concentratieoefeningen bestaan er spoedlessen van twee uur. Zo zat ik vanmiddag op een matje met drie kussentjes in mijn rug met een kopje thee naar zes andere Buiken te gluren.

Een van de Buiken deelde chocoladekoekjes uit. Het was haar verjaardag en ze ging geen feest geven. Al die mensen, daar kon ze niet meer zo goed tegen. Ze zag er opgezwollen uit voor een 34-jarige maar ze lachte vrolijk. De yogajuf knipte met haar vingers en instrueerde ons tot ontspanning. Ogen dicht en visualiseren maar. Ademhalingen die geleid moeten worden langs ruggengraten, crirkels die op het plafond getrokken moeten worden met je denkbeeldige puntmuts op. Huh? Op handen en voeten de katoefening doen, met holle en kromme rug. Mieuw, inderdaad. Balanceren op een been, andere been opgetrokken, handen boven je hoofd. Aan het eind van het uur lag ik tevreden op mij zij, een beetje te spinnen. Tijd voor verse thee! We staan als vanzelf in een kring. Dus wanneer ben jij uitgerekend? Heb je al verlof? De standaard vragen. De Buiken zijn allemaal verschillend terwijl we allemaal rond het eind van de maand zijn uitgerekend. De grootste Buik begint te vertellen over een ballon speciaal om je bekkenspieren te trainen. Ja, dat is een geweldig ding, zegt een andere Buik. Zij heeft al een sluitlaken gekocht bij de Geboortewinkel van Beatrijs. Heel ouderwets, een soort korset om je buik weer in vorm te krijgen en je baarmoeder op zijn plaats. Zeg maar. Ik haak af. Gelukkig moeten we weer op onze matjes gaan zitten. Deel twee van de les gaat over de perswee. Een uur lang visualiseren we de perswee en gaan deze met uiterste concentratie te lijf met een harde uitstoot van lucht, dan een fikse teug lucht waarna je de adem langs je ruggengraat naar beneden geleid. Met de wee mee. Zeg maar. Dit is ingewikkeld! Helemaal als je op je rug ligt met je benen wijd. Confronterend ook. De jarige Buik kijkt mij verschrikt aan. Yogajuf stelt ons gerust; er is nog nooit een Buik tijdens deze spoedles spontaan gaan werpen. Er komen verschillende werpstandjes voorbij; hurkend, zittend, op je zij. Yogajuf legt uit hoe je een perswee kan negeren, als de verloskundige dat nodig vindt. Heel hard puffen, als een konijntje of een hond. Hou het bij je hoofd! Geen aandacht geven aan je onderlijf! We puffen als konijntjes en honden. En dan is het voorbij. De Buiken gaan uit elkaar.
Volgende week les in ontsluiting.