Terwijl Kittekat de ene na de andere post over zwangerschap en kinderen krijgen schrijft heb ik het alleen maar over nerdy zaken zoals zoekmachines en nieuwe websites. Alsof het me helemaal niks doet, het feit dat ik over een kleine maand met twee dames samenwoon. Natuurlijk doet het me hardstikke veel. Ik heb alleen geen uk in mijn buik zitten dus ik merk er wat minder van, denk ik.
Mijn taken bestaan er nu uit dat ik leer hoe je een was moet draaien (check), welke was in de droger kan (check), dat ik bugaboos en maxi cosies ophaal (check), dat ik farquaad laat opdraven om een antieke commode naar boven te touw en blokken (check), dat ik een a4-tje doorneem waarin staat wat een man moet doen na de geboorte – af en toe een ommetje maken – (check), dat ik mezelf voorlopig even niet lam moet zuipen als ik een biertje ga drinken met vrienden (uhm), en dat ik eindelijk eens een loodgieter moet bellen om die afwasmachine die hier al anderhalf jaar als extra kastje dienst doet aan te sluiten (todo). En ik kan mij natuurlijk verheugen.
Zo verheug ik mij op verhalen vertellen, grappen maken, dingen laten zien, de fantasie van de kleine, de uk die ’s ochtends in ons bed kruipt, de pubertijd, het eerste vriendje, de rare vragen waarmee zo’n kind komt, de strontluiers. Maar wat ik zo vreemd vind is dat ik me daar dus lekker op kan verheugen maar dat ik me er eigenlijk niks bij voor kan stellen. Ik ken de uk nog helemaal niet. Dus alles wat ik me voorstel zal wellicht helemaal anders zijn. En dat maakt het nu juist zo spannend. Dat is misschien wel waar ik me het meest op verheug, mijn kind eindelijk eens te ontmoeten.
Heel mooi stuk, lief.
is er was die niet in de droger kan dan?
Erik, stop je 100% wollen trui eens in de droger.
Hank, ik dacht al, wanneer schrijft ie nou eindelijk eens over zijn aanstaande vaderschap? is hij in staat van ontkenning? Ik wens je een mooie ontdekkingsreis toe!
Ik kijk er ook naar uit jullie uk te ontmoeten! Stadswinkel Antwerpen heeft helaas geen baby t-shirt met prachtig “Zot van A”-logo. Het wordt dus een ander ontmoetingskado. Mongoolse kamelenharen slofjes behoren tot de opties. Haar eerste Aziatische postpakket. Mmm. Zoals ik al zei, ik kijk er ook naar uit. Tot vrijdag, zonder lam te zuipen. Ik mag nu trouwens zelf niet aan de drank, maar dat is een heel ander verhaal.
We hebben al mongoolse zakslofjes maar die zijn volgens mij niet van kamelenhaar.
Wij zien ook erg uit naar vrijdag. Dat wordt een vreemd dinertje, normaal gaan daar wel wat flessen wijn doorheen en ineens moet kees daar helemaal zelf voor zorgen! Ik zal hem wel een beetje helpen met deze zware taak.
Wens je alvast veel plezier met de kleine, wou dat ik er tien had genomen.