In de Pijp hadden wij een buurvrouw die elke donderdag- en zondagavond op de centrifuge ging zitten en hierbij heel hard schreeuwde. Van puur geluk. In ons nieuwe huis worden wij door de linker bovenburen verwend met een galmende Big Ben klok. Geil!
Ik stel mij er direct een enorme wandkast bij voor, eentje die tot het plafond reikt. Afgewerkt met koper. Big Ben is het enige afwijkende geluid in deze straat. Voor de rest klopt het allemaal. Een koerend houtduifje, het ruizen van een conifeer, de kirrende Kiki en een af en toe zoemende laptop. De stilte daalt op ons neer als een warme deken. Hank heeft een specht ontwaard op de boom aan de overkant. Het moet niet al te gek worden, deze scene waarin we beland zijn. Straks ga ik nog boetseren of wandtapijten knopen. Of bel ik aan bij dat huis een paar straten verderop waar de kamer vol stond met stoelen voor het buurtstrijkorkest. Om te vragen of ze ook iets van Prince kunnen spelen.
Ministecken, Kittekat! en boerenbont bordjes schilderen!
bel ook eens bij die linksbovenburen aan, wellicht hebben ze ook een melodie-deurbel, die the Auld Lang Syne speelt of iets in die strekking.
Boerenbont bordjes schilderen, echt gaaf!
…op naar de crea-doe-beurs! Gaat er een nieuwe wereld voor je open! hihi!