Hank en Kittekat

Loslaten

Kiki maakt momenteel weer een grote groeisprong mee. Dat gaat vaak gepaard met een gevecht tegen de slaap. Slapen is voor losers, moet ze wel denken. Er valt zoveel te zien en er moet vooral heel veel in de mond worden gestopt. Daarnaast hanteert ze een tactiek van buiten lichamelijke vertering: over alle interessante objecten kwijlt ze emmers vol.

Vrienden kwamen vandaag langs met een auto. Gemaakt van hard plastic in felle kleuren rood, geel en groen. Kijk, er zit zelfs een versnellingspook op, zei de vorige eigenaar. Enthousiast zetten wij Kiki voor het stuur, haar arm steunde op een geel bakje wat direct als spuugbak diende. Haar mondje half open, grote ogen. Hank reed met haar door de kamer en mijn hart barstte uit elkaar. Wat durft ze veel, nu al. Ik zag haar op een fiets zitten, al slingerend zelf over de stoep rijden. Naar school, alleen de klas in op weg naar haar stoeltje. En dan vindt ze mij de stomste moeder van de wereld, als ik zeg dat ze om twee uur thuis moet zijn. Wat weet ik er nou van. Gesmijt met deuren. Toen slaakte Kiki een hoog gilletje, ik nam haar in mijn armen en samen zaten we op de luie stoel te luisteren naar een gesprek. Mijn meisje, nog zo klein. Gelukkig maar.

  1. Gelukkig gaat het allemaal nog niet zó snel. Vl0gje begint nu zijn linkerhand te ontdekken. Fascinerend. Misschien nog wel meer voor mij dan voor hem.

  2. Geweldig, de ontdekking van de ledematen! Kiki stopt nu een hele voet in haar mond. Charmant.

  3. Ha, dat gaat prima samen met Vl0gje die zijn vuist al bijna in zijn mond krijgt.

  4. och, kunnen ze altijd nog in het circus gaan werken als ze hun diploma’s niet halen

  5. Circusschool, cool! Of is dat het vmbo?

  6. Ik weet nog wel een leuke circusschool in China. Echt iets voor durvers!Ik zal eens kijken wanneer er nog eens een open deur dag is…