Ik kan me niet eens meer herinneren waar het vorige postje over ging, zo lang geleden is het dat ik hier iets schreef. In die tussentijd is er een hoop gebeurd, denk ik. Zo heb ik een Twitterclient voor kinderen (meer specifiek, eigenlijk alleen voor Kiki) gemaakt en ik heb een blog gemaakt waar ik mijn liefde voor onzin en mijn afkeer van nut en efficientie kwijt denk te kunnen. En Adolf is in de fik gevlogen.
Op een koude zondagmiddag in december reden we van het amstelpark terug naar huis toen voor de RAI de motor afsloeg. Ik zag direct rook onder de motorkap vandaan komen. Een minuut later stonden we te kijken naar een rokende auto. De brandweer kwam te laat om hem nog te redden en heeft toen ook maar het hele interieur vernietigd door er eens lekker op los te spuiten. In 10 minuten was onze prachtige kar verworden tot een stinkende natte lap. Erg jammer.
Inmiddels hebben we een nieuwe bak. Weer een Mercedes maar nu een met iets meer ruimte zodat Kiki en Kittekat niet meer opgevouwen achterin hoeven te zitten als we met z’n drieën op pad gaan. Kittekat kan gewoon weer naast me zitten, haar stoel hoeft niet meer naar voren geklapt te worden om Kiki genoeg ruimte te geven. Erg fijn. En bovendien rijdt hij erg lekker. En het is een ragbak. Adolf was toch wel een chique auto en dat is deze zeker niet. Hij is door een amateur zilver gespoten en daarna met schuurpapier bewerkt zo lijkt het. Leuke afwisseling.
Waarschuwing, er volgen nu eerst wat nerdy paragrafen voordat het weer verder gaat over echte dingen.
Op mijn werk heb ik me de laatste tijd verdiept in HTML5 en CSS3 en ik heb ontdekt dat dat prima te gebruiken is voor grote websites zoals we die maken. Dat houdt in dat we, in potentie, veel minder tijd kwijt zullen zijn aan ontwerpen en bouwen van websites omdat we niet meer zp heel veel rekening meer hoeven te houden met sterk verouderde browsers als Internet Explorer. Uiteraard zullen de sites die we maken er ook mooi uit zien op die snel verstenende dinosaurus, de gebruikers van dat moloch krijgen alleen niet de full experience.
Er zitten twee erg grote voordelen aan deze werkwijze. De complexiteit van de code neemt af waardoor de ontwikkeltijd enorm kan worden verkort. Dat kan makkelijk een factor 3 schelen. Het andere voordeel is dat een website er aanzienlijk sneller van wordt: als je geen plaatjes of extra javascript bestanden hoeft te laden om de layout te tonen dan is de site sneller. Zo simpel is het. Klant blij, bezoeker blij – ja, ook die bezoeker die Internet Explorer blijft gebruiken, ook voor hem wordt de site sneller en hij heeft geen weet van de extra features – en ik blij. De komende maanden ga ik onze desigers beter kennis laten maken met deze relatief nieuwe technieken en ga ik onderzoeken hoe het designproces kan worden aangepast zodat deze technieken daadwerkelijk gaan worden gebruikt. Ineens is frontend development weer een stuk interessanter geworden.
Aan het eind van het vorige jaar hebben we ook nog iets ontdekt wat we eigenlijk al wisten: wij houden niet van Landall Greenparks. Iets ergers heb ik nog nooit gezien. En ik begrijp het ook echt niet. Als ik op vakantie ga wil ik het beter hebben dan thuis, comfortabeler of ruimer of warmer of een gigantische tuin aan het strand met een tuin vol met hangmatten om maar iets te noemen. Maar ik wil niet met twee gezinnen in de winter in een huisje gaan zitten dat kleiner is dan mijn eigen huis. Dat een keuken heeft waar net niet in zit wat je nodig hebt. En waar er bovendien voor vermaak voor de kinderen wordt gezorgd. Ik vind een mens in een berenpak op geen enkele manier leuk of vermakelijk en als het even kan dan zorg ik er voor dat mijn kind niet met dat soort smerigheden in contact komt. Nooit meer naar een gezinspark dus. En nooit kamperen.
Zo ontzettend blij dat Kittekat net zo’n grote snob is als ik.
Mocht je overigens zin hebben om ook eens iets over nonsens te publiceren op het web, dat kan.