Dat benne mooi

De springer van de Martinikerk gistermiddag zo vlak na de lunch, gaf wat extra cachet aan de cursus financieel management (voor niet-financiele mensen). Vier politieauto’s, een traumahelicopter, de brandweer en alle Groningers en een verdwaalde cursiste stonden hutje mutje te staren naar een plek verscholen achter de kerk. Dit soort dingen hebben een fout effect op mijn maag, bovendien moest ik weer aan de slag met de kosten en baten balans en het bereken van mijn eigen vermogen, dus wandelde ik weer snel verder.

Tien niet financiele mensen die wat meer inzicht willen krijgen in jaarrekeningen, productbegrotingen en de planning en controlcyclus. Ons groepje bestond uit lokale ambtenaren, een griffier, een kerverse wethouder/tevens agrarier en een rayonhouder die het ijs moet keuren voor de elfstedentocht/tevens manager. Tijdens het voorstelrondje keek ik strak naar de wethouder en vroeg onmiddellijk van welke partij hij dan wel was. PvdA, mompelde hij met een rood gezicht. Ik knikte goedkeurend. Nou, dat wordt leuk, zuchtte de trainer die ons alle fijne knepen ging bijbrengen van zijn vak/tevens raadslid van de VVD in Amsterdam, Bos en Lommer. Ik wreef in mijn handen. Dat benne mooi, fluisterde de rayonhouder. Dat benne zeker mooi, fluisterde ik terug.

De cursus denderde als een blauwe trein over ons heen. Bedolven werden we met nieuwe feiten en termen, de ene balans opmakend na de andere, het samen bespreken van exploitatierekeningen, al piekerend over de aanbieding om een structurele subsidie te verstrekken aan de eigenaar van het Geldredome die dreigt met faillisement, terwijl de casus van de kinderboerderij met een negatieve balans met smart op je zat te wachten. Benauwde gezichten van de ambtenaar toen ze erachter kwam dat haar gemeente helemaal geen reserves meer had en een eigen vermogen van nul. Dat is niet erg, verzekerde de trainer haar. Dan ga je gewoon failliet en krijg je extra geld van het rijk. Sta je wel een tijd onder toezicht, lees artikel 12 er maar eventjes op na. Opluchting golfde door de vergaderruimte van hotel Schimmelpenninck.

Plezierig lunches. Ik vroeg aan de trainer wat hij nou vond van zijn nieuwe lijsttrekker Mark Rutte. Dat kan wel wat beter, gaf hij toe. En of hij daar nou in zijn eentje in de raad zat, als VVD’er, in Amsterdam. Ja, dat klopt. Gebogen hoofd. En kon hij zich nou vinden in dat fascistische beleid van Verdonk, ging ik verder. Hij haastte zich naar de buffettafel.

Maar wat echt mooi benne, is mijn ontdekking dat financieel management erg gaaf is. Nou dat onderhandelen nog onder de knie krijgen en dan is dat minister-presidentsschap een haalbare doelstelling.