Mobiliseren staat synoniem voor schuifelen als een reumatische oma wiens botten op het punt staan te vermorzelen. Had je maar meer melk moeten drinken. Eenmaal in beweging gaat het nog wel, maar dan ben je aangekomen in de badkamer en gaat alles plots draaien en verandert het afvoerputje in een zwart gat.
Gelukkig is zuster Mel C. snel van begrip. Ze duwt me vakkundig op een stoeltje, geeft een flesje water en adviseert om rustig in en uit te ademen.
Op de terugweg schuifel ik wat frisser terug, langs de andere keizersneemeisjes die net iets sneller lijken te schuifelen dan ik. Maar ik blijk een beter wapenfeit in huis te hebben. Later op de middag lig ik met het ukje naast mij in bed. Zuster Mel C. doet haar borstopvoedkundig rondje. Ze kijkt naar mij en Kiki en draait dan zonder waarschuwing aan mijn linkertepel. Links, rechtsom. Een gelige substantie verschijnt. De goudklomp van de Heilige Tiet: het colostrum. Zuster Mel C. pakt nu Kiki op en legt haar in rugby positie in de drinkhouding. Dat is goed, vermindert tepelkloven. Veel wisselen. Ze knikt goedkeurend en loopt weg. Deze zuster is een vrouw van weinig woorden. Ik lig met tevreden uk en zie toe hoe mijn kraamgenoten nog worstelen met juiste houdingen, toeschietreflexen en niet dorstige, in slaap vallende babies. Ha! Ik ben klaar voor het het doen ontstaan van de eerste onderkin van mijn dochter. Hopelijk kan ze dat waarderen, later.
Vertel eens wat meer over die rugby positie?
Plaatjes zeggen vaak meer dan woorden:
http://www.groeigids.nl/baker_rugby.html