Kiki & molletje

Over zes dagen is Kiki zestien maanden oud. Elke ochtend word ik wakker naast de man van wie ik zo zielsveel houd. En verlang ik naar de geur van mijn meisje, verstopt tussen haar gouden krulletjes. Als ze lacht zie je een aantal witte tandjes en een ENORME kies. We lachen veel, samen. Vandaag maakten we een wandeling.

Deze is vrij standaard geworden. Ik duw de wagen naar de Middenweg om daar vervolgens iets te kopen. Kleren, een croissant of een sleutelhanger met een ruiten uiltje eraan. Op de terugweg maken we een stop bij de fontein. TEIN, TEIN! Kiki kiert het uit en maakt licht spastische bewegingen. Na een rondje fontein wandelen we samen verder. Kiki loopt naast me en dicteert het tempo, uiteraard. Een op de grond liggende tak kan de moeite waard zijn om even voor te stoppen. Of even een miertje zoenen. Ik probeer zoveel mogelijk te benoemen, om het absorberen van woorden mogelijk te maken. Met enthousiasme gooit ze een geleerd woord eruit. Soms zit ze ineens achter me op de bank, verstopt en legt ze een handje op mijn hoofd; aai, aai. Als ik haar naar bed breng, zegt ze dag papa tegen papa. En als ze er niet uitkomt, heet ik mappa.

De wandeling gaat verder langs groene deuren, buitenbanken en stokrozen. We naderen een van de schoolpleinen in de buurt. Sinds kort staat daar een compact te noemen speelding, bestaande uit een knalgele glijbaan en een zwart hok erboven waar we samen inpassen. We eten daar een stuk ontbijtkoek en Kiki wil mijn portemonnee legen. Nou, doe dat maar niet dus. Zo, zeg ik. Durf je van de glijbaan? Ze lacht en glijd voor ik het weet op haar buikje naar beneden. Ik spring uit het hokje en begin wild te klappen en te juichen. Kiki loopt de glijbaan op om weer te gaan. Ik til haar omhoog en dit ritueel herhaalt zich tot we er allebei klaar mee zijn. Dorstig. We steken de weg over. Thuis aangekomen drinken we water en zeg ik: molletje? Haar ogen glimmen en na een brabbel zin klimt ze op de stoel, voor de tv. In trance gebracht door het molletje uit Tsjechië met de grote roze handen. Handen die net zo groot zijn als die van haarzelf.

Kiki is even helemaal tot stilstand gebracht.