Sinds een aantal jaren broed ik op een ei. Mijn verhaal over hoe een meisje haar vadercomplex dumpt, haar eerste liefde verliest aan kanker al dansende op de pilletjes en eindigt met een prins en mini-prinsesje in een vintage mercedes. Pitch lijn!
Ik krijg via de goddelijke interventie genaamd coaching, begeleiding in het verder uitbroeden van mijn verhaal. Tot het iets leesbaars wordt, niet alleen voor mij en mijn prins. Sinds twee weken heb ik het verhaal uit handen gegeven. Uitgeprint, in een plastic mapje met gele achterkant. Ik had geen tijd om maar iets te merken van stress over het loslaten van mijn breiwerk. Veel te druk met mijn wethouder en met de dictator.
Vanmiddag zat ik aan tafel met de coach. Ik was nog vol van een overleg en een werkbezoek aan een kleinschalige inloop voor dak- en thuislozen in Westerpark. Een lief klein tentje met dwalende mensen, koffie en sigaretten. Een man kwam binnen, maakte een danspasje, zonnebril op zijn hoofd. Hij droeg een gele trui met sterren, een zon en een maan. Hij raakte mijn arm even aan en drukte zijn neus tegen de schouder van de manager waar ik mee stond te praten. Ik keek hem aan en zag een vriend uit het verleden, tien jaar ouder. De beste vriend van Ralph. Het was hem en ook weer niet. Voordat ik hem beter kon observeren, gleed hij de inloop uit, geruisloos.
De coach legde haar hand beschermend op mijn printjes. Doorgaan, zei ze. Met nieuwe aanwijzingen, vragen en energie ga ik verder met het broeden. Dit wordt een interessante zwangerschap.
Kan ik hier alvast een pre-order plaatsen? Of moet ik daarvoor bij Bol.com zijn?