Over zes dagen is Kiki zestien maanden oud. Elke ochtend word ik wakker naast de man van wie ik zo zielsveel houd. En verlang ik naar de geur van mijn meisje, verstopt tussen haar gouden krulletjes. Als ze lacht zie je een aantal witte tandjes en een ENORME kies. We lachen veel, samen. Vandaag maakten we een wandeling.

Het zomerreces is onder handbereik, de stormvloed aan memo’s en heen en weer gehol van vergadering naar overleg neemt langzaam af. Dit betekent meer energie over hebben voor social events. Je hebt een tuin en daar passen nu eenmaal mensen in. In alle maten.