Vandaag was een vreemde dag. Niet alleen moest ik tachtig offerteaanvragen beoordelen voor twee uur ’s middags, ik had bovendien een sportieve afspraak gemaakt. ‘Kittekat, dit is nou echt een sport voor jou. Weet je, het gaat als vanzelf. Klimmen is bovendien erg leuk om te doen.’ Aldus vriend Grrr.
(meer…)
Het is simpel. Geloven in een god is hetzelfde als geloven in sprookjes. Sprookjes zijn fijn. Hoe ziet mijn eigen god eruit, bedacht ik mij net tijdens het ophangen van de was. Mijn god is barman.
(meer…)
Vriend Grrr. deed uitstekende zaken in Amsterdam wat gevierd moest worden met veel wijn en Grieks eten. Jammer dat ik halverwege de avond een obsessie ontwikkelde voor nicotine. Ik ontvouwde mijn plan om vijf sigaretten per avond te roken en de ochtend en middag met kauwgom door te komen. Onnozel gansje, zei vriend Grrr. Rook dan gewoon een heel pakje in een keer op, dan heb je dat ook weer gehad.
(meer…)
Hank en ik zijn veel te vinden in België, land van fliek’n en gekkigheid. Ik vraag me af of het een goeie zaak is om reclame te maken voor Sauna Miranda aan de rand van een voetbalveldje voor de jeugdige Belg. Waarschijnlijk wel. De Belgen hebben gewoon heel vaak gelijk.
(meer…)
Tijdens het gloren van de zondagmiddag kreeg ik een telefoontje. Met een dwingend verzoek. Of ik iets over Paris Hilton wilde schrijven. Dat van die tweede kamer en teambuilden, fok who cares. Dit zei Kit (de belster) niet, trouwens. Kit is heel beschaafd en zou zoiets nooit zeggen. Ondanks het feit dat er nu hordes hormonen door haar zwangere lijf gieren. Dus misschien dacht ze het wel. Vond ik Paris niet een interessant uitgangspunt voor een lekker stukkie?
(meer…)
Ik kreeg een rood plakkertje op mijn tiet. De plek: dierentuin, Den Haag.
(meer…)
Jij bent de mol. Ik wijs naar een piepjonge allochtone collega die gelaten naar mij en de rest van team Sjonnie kijkt. Hij probeert wederom uit te leggen dat hij niet de mol is. Maar eenmaal iets verdachts doen en je bent de lul. Hoewel collega S. toch wel erg onhandig vijf keer een smsje verstuurt met de naam van de vermeende mol naar een nummer wat ze kennelijk niet heeft weten te onthouden en ook nog eens op de verkeerde tijd verstuurt terwijl we zo hadden gezegd dat collega P. zou aangeven hoe laat ze het smsje moet versturen. En dat is allemaal op ons op te houden zodat we niet de eindtijd gaan halen. Maar zo is ze altijd, hoor, zegt iemand. Een kwartier later sta ik op de dam zaad uit te strooien naar duiven en maakt iemand een foto van het tafereel: goed voor vijf mollenpunten.
Enfin.
Mijn voorstel is om in de negen straatjes te gaan shoppen, maar hier moet worden GETEAMBUILDED.
(meer…)
Voor mensen die niet van lange technische paranoide artikelen houden, hier een klassieker, de animix van Cyriak
Google kent mijn interesses dankzij hun zoekmachine. Google weet welke sites ik bezoek dankzij Google Analytics wat bijna overal wel geïnstalleerd is. Google kent de inhoud van al mijn mail omdat ik al mijn mail backup op een Gmail account. Google kent dus ook al mijn contacten. Google kent de inhoud van artikelen en andere stukken die ik schrijf dankzij Docs. Google kent mijn agenda dankzij Google Calendar. Google weet zelfs wat er op mijn lokale computer staat dankzij Google Desktop. Google kent de inhoud van mijn chats en als ik zou willen kennen ze mijn gehele surfgeschiedenis dankzij Google Webhistory. Ik heb besloten dat Google maar eens niks meer van mij hoeft te weten.
(meer…)